you raise me up

این وبلاگ را شروع کردم نه تنها به خاطر اینکه بعضی وقتها یک احساسی، خاطره‌ای، فکری، شعری ... بنویسم بلکه هم به خاطر اینکه جایی باشه برای ارتباط بیشتر با دوستانم.

با مدرنتر شدن زندگی درگیرهای ما هم بیشتر شده و کمتر فرصتی پیدا می‌کنیم که لحظاتی را تنها باشیم و فکر کنیم! از طرفی این درگیریها باعث می شه کمتر فرصت کنیم ارتباط مرتبی با دوستانمون داشته باشیم و اگر هم فرصتی پیش بیاد خیلی کوتاه صرف حرفهای روزمره زندگی می شه. امیدوارم این وبلاگ بتونه یک جایی باشه برای حرفهایی که معمولا تو زندگی روزمره زده نمی‌شه، حرفهای تنهاییهای ما، حرفهایی که پیوند‌دهنده دلهای ماست. به نظرم سختی تنهایی وقتی یک آدمی تنها زندگی می‌کنه قابل تحمل‌تر از اینه که آدمی با تمام اجتماعی بودن (به معنای مدرن) تکیه گاه معنوی و عاطفی نداشته باشه.

شاید خیلی‌ها اسم گروه westlife را شنیده باشند. آلبوم جدید این گروه (face to face)‌ آهنگی داره به اسم you raise me up‌ (که قبلا توسط Josh Groban هم اجرا شده). این آهنگ خطاب به والدینه و شعر و آهنگ واقعا زیبایی داره و آهنگ دوم هم در چارت بود (بعد از آهنگ جدید مدونا). این آهنگ را تقدیم می‌کنم به تمام پدر و مادرهایی که با عشق بچه دار شدن، و با عشق و فداکاری بچه‌هاشون را بزرگ کردند و از زندگیشون را گذشتند، به پدر و مادرهایی که هر لحظه حتی اگر بچه‌هاشون چهل پنجاه ساله باشند نگران سلامتی و خوشبختی آنها هستند.

این آهنگ را می‌تونید از این لینک دانلود کنید.